Het avontuur dat Cambodia heet!

Ik ben ondertussen alweer een week in Laos, maar bij gebrek aan cash en internet mogelijkheden, bij deze een update van Cambodia!

Zodra we met de bus richting Phnom Penh gingen, zag je meteen dat dit land weer een stuk armer is dan Vietnam! De huizen bestaan ook hier weer vaak maar uit 1 ruimte, gemaakt van hout, palmbladeren en golfplaten. Vaak staan ze zo'n 2 a 3 meter van de grond op palen en hangen er hangmatten onder en staat er een tafel en soms een 'keuken'. Buiten de wegen die de grote steden met elkaar verbinden, zijn de wegen voornamelijk van zand, wat een stoffige bedoeling zeg! In de steden hebben ze wel huizen van steen, maar daarbuiten bijnan niet. Ook zie je vaak dat de mensen kleine shops aan hun huis hebben, om drinken en eten te verkopen.
De eerste twee dagen hebben we in Phom Penh doorgebracht, best een leuke stad met een leuke sfeer! We zaten valkbij het meer en was een gezellige buurt! Veel restaurants, hotels, cafeetjes etc. En heel goedkoop, we hadden voor een euro een hotelkamer! Wel met gedeelde badkamer, maar prima te doen! Nadat we ons van de nodige dollars hadden voorzien (geen Riel uit het pinautomaat te krijgen...) gingen we in een lounge restaurant wat eten, liggend in de kussens.. Wat een leventje he! Ook in Cambodia is het nog steeds erg warm, maar helaas ook een boel meer muggen en andere insecten... bleh! Vrijdag gingen we met de tuk-tuk (scooter met soort koetsje erachter maar dan in kermis stijl) door de stad rijden, de eerste stop was de S-21, een oude school die tijdens de Khmer Rouge periode als gevangenis werd gebruikt. Slechts 7 van de 17000 mensen die hier gevangenen hebben gezeten zijn niet vermoord op de killing fields.... Heel indrukwekkend, want er hangen heel veel foto's van de mensen die er vast hebben gezeten, ook foto's waar je dode mensen op ziet, of mensen die niet dood maar wel flink gemarteld zijn... dat maakt je wel even stil! Heel heftig om je te realiseren dat al die mensen die je op die foto's ziet nu dood zijn! Ook zie je de onmens kleine geimproviseerde cellen waar deze mensen in vast hebben gezeten en de martelkamers... Toen door naar de Killing Fields, hier zijn ruim 20 000 mensen massaal vermoord! Er zijn ruim 100 massagraven waar zowel mannen, vrouwen als kinderen en babies in lagen! Om kogels te besparen werden de mensen met tientallen of honderden tegelijk, geblindoekt en moesten ze geknield voor het door hun zelf gegraven massagraf gaan zitten, daar werden ze dan met een hard voorwerp op hun hoofd geslagen tot ze dood waren... of soms ook niet en dan werden ze dus levend begraven! Er was ook een hele dikke boom, die werd gebruikt om babies tegen dood te slaan... of de babies werden in de lucht gegooid en door een mes 'opgevangen'... Wederom heftig dus! Ik had in Vietnam al een boek over de Khemer Rouge oorlog gekocht en het was goed om die extra informatie al te hebben, om alles beter te kunnen begrijpen. Het was trouwens ook wel heftig dat er nog heel veel botten en kleding resten van de vermoorde mensen overal op de killing fields liggen! Er is wel een groot herdenkings monument waar duizenden schedels en botten in liggen, maar een heel groot deel van de botten ligt nog steeds onder en boven de grond. Tenslotte zijn we nog naar het hele mooie paleis met de zilvere pagode geweest, een heel groot complex van prachtige tempel-achtige gebouwen die door een voormalige koning zijn gebouwd. 's Avonds weer uiteten en gezellig met een meisje uit Wales die we nog van de Mekong Delta trip kenden wat gedronken.

De volgende ochtend moesten we al heel vroeg op, want om 5.30 uur moesten we bij het treinstation zijn. Op zaterdagochtend gaat namelijk de enige passagierstrein in Cambodia van Phonm Penh naar Battambang. Om half zeven vertrok de trein en zou er 11 tot 14uur over gaan doen (traject van 272 km, dus we wisten al dat het niet met een sneltreinvaart zou gaan). Het ding waar we in vervoerd werden is nog niet eens een verkensstal te noemen, laat staan een trein... Het ding had 5 wagons, 2 'normale' met 'banken' van hout, de meeste 'banken' waren al gesneuveld of ingestort. Maar aangezien we bij het beginpunt instapten hadden we 'geluk' en konden we nog een plaatsje op een 'bank' bemachtigen. Slimme Cambodianen hadden hangmatten meegenomen en die op de plekken waar geen banken meer waren vastgemaakt, zodat ze waarschijnlijk een comfortabelere plek hadden dan wij, maar goed, alles over hebben om 'leuk' ervaringen op te doen haha. De wagons bestonden voornamelijk uit wegrottend hout, wat een prachtig uitzicht op de rails gaf door de gaten in de vloer. Ramen zaten niet in de kozijnen en het dak kwam nog net niet naar beneden gevallen. De 'wc' was een gat in de (toch al wegrottende) vloer met een mega groot raam voor je neus, dus alle mensen die naast de spoorweg stonden, konden lekker meegenieten. En ook in de andere houten wanden zaten voldoende gaten om de rest van de wagon mee te laten kijken: heerlijk privacy!
Er zat naast ons nog een Engels meisje in de trein en verder alleen Cambodianen. We stopten best vaak en na een tijdje zat de trein helemaal volgepropt. Ook hadden we nog gezellig een hondje en twee kippetjes in onze wagon. Nog een tijdje met enkele Cambodianen gekletst, waren er niet zo veel in de trein die engels konden. Ze verklaarden ons voor gek dat we tot Battambang met de trein gingen en zeiden dat het zeker tot middernacht zou duren voor we er waren (6 uur later dan gepland)... Dit bleek helaas nog positief denken te zijn geweest! Rond 18.00 uur werd ons verteld dat het wel tot een uur of 5 in de ochtend zou duren voor we er zouden zijn! Slapen in de trein dus! Enige geluk was dat er weinig andere gekken waren die zo ver gingen en dat er dus genoeg plek was, het Engelse meisje had twee hangmatten bij, daar sliepen zij en Nicole in. Ik had mezelf over een heerlijk hout bankje gedrapeerd. Om 7 uur was het al pikdonker in de trein, wat op zich wel fijn was, aangezien een paar kakkerlakken ons waren komen vergezellen en we die dan iig niet konden zien! Uiteindelijk kwamen we na een rit van 22 uur om 4.30 uur 's ochtends in Battambang aan en lagen we rond 5 uur weer te slapen in een hotelbedje. Wat een belevenis was dat zeg!

In Battambang zijn we maar een dagje gebleven, want daar is niet zo veel te doen. We hadden scootermeneertjes ingehuurd om in de omgeving een tempel te gaan bekijken en naar de bamboo trein te gaan. Een hele leuke rit! Zodra de mensen in de omgeving onze scooters aan hoorde komen kwamen ze naar de straat gerend om hallo te roepen en te zwaaien, super schattig al die kindjes! We voelen ons net BN'ers hier! Ze zijn het, zeker in de kleinere dorpjes, gewoon niet gewend om blanke mensen te zien en dan ook nog eens met blonde haren en blauwe ogen... Bij de tempel een lokale gids ingehuurd die met ons mee de berg beklom naar de tempels en een grot die daar ook was. Tijdens de Khmer Rouge was een van de tempels als gevangenis gebruikt en in de grot werden mensen op de zelfde manier als op de killing fiels vermoord... Daarna een lange rit, waarbij we nog stopten om een boom vol vleermuizen te zien, naar de bamboo trein. De lokale mensen hier hebben bijna allemaal hun eigen bamboo trein vlot, ze hebben dus gewoon hun eigen prive treintje! Hiermeer gingen we terug naar Battambang, erg grappig dat dit bamboo vlot met motor erop bevestigd nog sneller ging dan de echte trein! We hadden nog bijna een kip/kalkoen aangereden die op de rails zat en voor ons vlot uitrende om niet doodgereden te worden! Wij gillen natuurlijk, gelukkig kon het arme beestje na enkele tientallen meters van de rails af komen!

De volgende dag gingen we met de bus naar Siem Reap, dit was een lange, zwetende rit. Tijdens een van de vele stops liepen er vrouwen gefrituurde sprinkhanen te verkopen... tja het moest er toch een keer van komen he! Dus had ik een zakje met de lokale delicatesse aangeschaft... De eerste was toch wel spannend, maar het smaakt eigenlijk gewoon naar frietuurvet... best te eten! Rond de vroege middag kwamen we in Siem Reap aan, enkele kilometers hier vandaan is de Angkor, een gebied met tientallen tempels die vanaf de 8e eeuw zijn gebouwd! O.a. de Angkor Wat tempel, het grootste religieuze gebouw van de wereld! We hadden een 3-dagen pas aangeschaft en zijn de eerste middag met de tuk-tuk (lees: meest pimp looking tuk-tuk van Siem Reap.. scooter en tuk tuk in luipaard print!) naar de oudste tempels gereden. De tweede dag weer met de tuk-tuk naar o.a. de Ankor Wat daar om 5.30 uur de zonsopgang bekeken, en naar Bayon, Angkor Thom en nog zo'n tien andere tempels. De derde dag gingen we met de fiets, dat was echt heel relaxed! Lekker op ons eigen gemakje nog een keer de mooiste tempels bezocht! Onderweg kwamen we nog wat aapjes tegen, toen ik die bananen ging voeren, zakte ik ineens tot mijn enkels de blub in en verloof ik mijn slippers nog... toch weer handig die souveniers stalletjes, meteen nieuwe slippers kunnen kopen. De Angkor tempels was echt ontzettend mooi, de tempels zijn niet te beschrijven, je moet de foto's dus maar zien! En dan met het felle zonnetje, een mooie blauwe lucht en een mooie groene omgeving erbij... perfect! Na drie dagen had ik het wel een beetje met de tempels gehad en zeker met de verkoopskindertjes! Wow de marktmannen in Heeswijk zijn er niets bij! Deze kinderen worden door hun ouders op elke toerist afgestuurd en mogen ze volgens mij pas met rust laten als ze iets hebben gekocht! Ook grappig was de tweede dag bij Ankor Wat, ik was terug naar de tuk-tuk aan het lopen en op Nicole aan het wachten toen er een groep monniken de tempel kwamen bekijken. Iedereen ging die monnikken fotograferen, ik dacht ik laat ze maar met rust, maar toen begon een monnik tegen mij te kletsen... Binnen no time waren er tientallen monnikken om me heen die allemaal met mij, en later ook Nicole, op de foto wilden! De laatste dag zijn we op de terug weg met de fiets nog bij het kinderziekenhuis gestopt, daar hebben we naast geld ook bloed gedoneerd, dit was mijn eerste bloed donatie... en dan in Cambodia, best spannend dus haha. Maar wel fijn om iets voor de mensen te kunnen doen!

Daarna zijn we met de bus van Siem Reap naar Kampong Cham gegaan, een lange, zwetende busrit weer! Na 6 uur moesten we daar nog een uur wachten tot de gedeelde taxi vol zat, die ons verder naar Kratie zou brengen. De taxi chauffeur stelde ons nog de vraag die je liever niet wilt horen: Weten jullie hoe het met de Cambodiaanse taxi's werkt?... Nee, dat wisten we dus niet! Met 7 mensen in een personenauto vertelde hij ons... hmmm met onze Europese heupen gaat dat toch krap worden dachten wij zo... maar uiteindelijk zaten we zelfs met 8 volwassenen en 2 kinderen in de personenauto! 4 Volwassenen achterin, 2 volwassenen en 2 kinderen op de passagiersstoel en 2 volwassenen op de bestuurdersstoel... hoezo gevaarlijk? Nee hoor dat kan hier allemaal, en is eigenlijk ook niet meer dan normaal als je ziet dat er gezinnen van 4 a 5 personen op een scooter worden vervoerd. In Kratie kwamen we pas rond 6 uur aan, dus was meteen tijd voor het avondeten! Op de markt tegenover ons guesthouse visjes aan een stok, salades, vispannenkoek en rijst gehaald, best goed te doen en dat voor maar 1 euro met z'n tweeen! Vanmorgen weer fietsen gehuurd en over een hele mooie weg langs de rivier door kleine dorpjes, waar weer iedereen zwaaide en hallo riep, naar de plek waar irrawaddy dolfijn zit! Daar een uur met een roeibootje op de rivier gedreven tussen de dolfijnen! Heel gaaf. Nicole ging nog verder langs de rivier fietsen, maar aangezien ik al drie dagen last heb van een lichte voedselvergiftiging (tja krijg je van al dat rare eten he) ging ik terug naar Kratie... dacht ik. Na tien minuten werd ik al binnen gevraagd bij een hele groep mensen in een winkeltje. Er was een meisje van twaalf die een beetje engels sprak en die me dus van alles vroeg (natuurlijk of ik getrouwd was en kinderen had). Daar een uur gezeten, terwijl ze zich allemaal verbaasden over het feit dat Europeanen lichaamshaar hebben, een kleine en geen platte neus en een gemiddeld grotere voorgevel dan zijzelf... Toen was het wel weer mooi geweest en ging ik verder. Nog een mooie pagode op een heuvel bezocht en weer verder... maar ook toen was er weer een stop om noodel soep te gaan eten in een kraampje aan de weg. Dit kraampje was meteen erg in trek en weer kwam iedereen vragen waar ik vandaan kwam etc. Buiten Phonm Penh en Siem Reap komen niet veel toeristen, dus de mensen vinden je een wandelend wonder! Nadat ik daar ook weer een tijdje had gezeten kwam Nicole langs gefiest haha, met haar dus samen terug naar Kratie.

Na Kratie gingen we naar Sen Monorom, weer een nieuw vervoersmiddel, deze keer met de pick up! Met 16 man op het dak en 20 man onderin + nog een heleboel bagage! Geef ze een stuk touw en ze binden er alles aan vast! In Snoul met een kleinere pick up en minder mensen verder. We kwamen helemaal gezandstraalt op onze eindbestemming aan. We verbleven deze keer ook in een hele aparte verblijfplaats: we sliepen in een tentje boven in een boomhut! De badkamer was buiten, geen dak, maar een sterrenhemel boven je, de douche in de boom, heel gaaf! De volgende dag met een scooter naar een paar dorpjes en een waterval in de buurt. Lekker in de waterval gezwommen, dat was lekker afkoelen! In het dorp werden we afgezet en van daar zijn we terug naar Nature Lodge gelopen. 's Avonds gezellig met een engels en duits meisje gegeten en gekletst, Nicole ging de volgende dag met hun mee op trip en dat betekende dat onze wegen zich gingen scheiden, want ik ging naar Ban Lung door. Een laatste gezellige, chill in de hangmatten avond dus.

Ook de rit naar Ban Lung was weer een groot avontuur! Dit is een soort jungel route die je alleen met de motor kan doen.. dit betekende 8 uur hobbel de bobbel achterop de motor samen met mijn backpack! Dat was weinig plek voor mijn Nederlandse billen, die de rit trouwens ook niet fijner maakte, het was nog steeds pijnlijk haha. Na 2 uur hadden we al een lekker band, maar mijn chauffeur was goed voorbereid en binnen no time had hij deze weer gefixt! Laat in de middag kwamen we op de plek van bestemming aan en moest ik alweer mijn gezandstraalde gezicht wassen in de hotelkamer. Nog naar het vulkaan krater meer gegaan net buiten het centrum, super groot, daar eerst om heen gewandeld en toen lekker een verfrissende duik in het water genomen! 's Avonds in het hotel wat Engelse leren kennen en daar mee gekaart. De volgende dag ging ik met twee van hun, Matt en Lee, met de scooter door verschillende minderheidsdorpjes, langs waters met tientallen waterbuffalo's die aan het baden waren, naar een rivier. Een uur met de boot over de rivier tot we bij een dorpje kwamen waar ze een heel speciaal kerkhof hebben. Ze maken er een soort hutje van en maken uit bomen houten standbeelden van zichzelf en versieren het allemaal (zo veel mogelijk als het geld het toe laat). Met de boot nog naar een Chinees een Laos volk dorpje, waar we o.a. een bootmaker tegen kwamen, in een week maakt hij een soort kano boot uit een hele boom! Op de terug weg nog even langs een waterval, een hele mooie! Daar met wat lokale kinderen ingezeten, op de lokale manier; met kleren aan dus! Toen zeiknat op de scooter terug naar het hotel. De laatste dag was ik met een tolk en een lokale ranger de jungel in gegaan om een trekking te doen. We kwamen al vrij snel en spinnennest tegen met mama spin zo groot als mijn hand met haar kids... iek! Het was best een zware trek, zeker in die hitte! Het was een heel geklim en geklauter door de soms haast onvindbare paden, maar de ranger had een home-made bijl bij, waarmee hij een pad vrij hakte! Laat in de middag nog een waterval wezen bezoeken, erg fijn om even in af te koelen weer! 's Avonds met Daniela (Duitsland) en Tim (UK) bij het hotel gechilled en met z'n drieen zijn we de volgende dag met de bus naar Stung Treng gegaan, vanuit daar met nog wat Scandinaviers richting de grens met een minibusje, stempelen, en naar de grens van Zuid-Laos om daar weer te stempelen. En toen op weg naar de eerste bestemming van Laos: Don Det, een van de 4000 eilanden in het zuiden.