Van wereldwonder Iguazu, door Salta naar Mendoza

In een heerlijke luxe bus gingen we van Buenos Aires naar Puerto Iguazu, de Argentijnse kant van de prachtige Iguazu watervallen! We bleven daar in Hostel Inn, lekker ontbijtje, dik zwembad erbij, ruim 30 graden: Perftect! De eerste dag gingen we de Argentijnse kant van het national park de Iguazu bezoeken. Het park bevat 275 watervallen tot 80 meter hoog, met als hoogtepunt de duivels keel. Er waren verschillende wandelroutes door het park, die je onder - midden - boven - ver weg - en dichtbij aanzichten van de watervallen gaven. Echt super mooi! Tientallen watervallen bij elkaar, dan weer eentje vestopt. We hebben ook super mooie dieren gezien, er zaten wel miljoenen gekleurde vlinders, we hebben een Tukan gezien, aapjes in het wild, een slang toen we een 7 km trail door de natuur naar een verborgen waterval liepen en nog andere rare beesten die we niet eens kennen. ´s Avonds bij het hostel mee geBBQt, lekker onze buikjes volgegeten en lekker gratis capriñas erbij.
De volgende dag zijn we een paar uur naar Paraguay geweest, dat was namelijk maar een uurtje met de bus en we wilden wel eens weten wat daar te doen was... Nou dat hadden we net zo goed niet hoeven doen, Ciuaded del Este is in elk geval 3 x niets!
De laatste dag zijn we met de bus naar de Braziliaanse kant van de watervallen gaan kijken, daar kun je ze alleen van ver weg zien, omdat de watervallen in Argentinië liggen, je hebt dan een beter overview. Ook hebben ze een brug een heel stuk het water in bij de duivels keel en wordt je daar lekker verfrissend helemaal nat van het water van deze mega krachtige waterval! Daarna hebben we ´s middags nog een tijdje aan het zwembad van het hostel gelegen en zijn we ´s avonds lekker in het stadje wezen uiteten en wat drinken.

Daarna gingen we met de bus naar Salta. Dit keer niets geen luxe, geen dekentje in de koude airco bus of een lekkere warme busmaaltijd.. Salta ligt zelf al tussen de 1000 en 1500 meter hoog en wordt omringd door bergen tot ruim 4000 meter hoog. Hier is ook de beroemde ´trein naar de wolken´. Deze is alleen zo ontzettend duur, dat wij de minibus versie hebben gedaan, die volgt een deel van die route. Echt hilarisch, allemaal minibusjes staan bij bruggen en langs het spoor te wachten tot de trein langskomt, iedereen zwaaien! Langzaam ga je dus steeds hoger de bergen in, je kunt dan last van hoogteziekte krijgen, maar hier hebben ze de coca bladeren voor. Ja die bladeren die voor het maken van cocaine worden gebruikt! Onze Argentijnse medereizigers hadden die wel bij, dus wij ook een paar van die bladeren in onze wangzak (je plaatst deze tussen tanden en wang, niet kauwen, maar druk uitoefenen). Wij werden niet ziek, maar een van de Argentijnen wel, hij moest even naar het ziekenhuis om aan de zuivere zuurstof te gaan...

Natuurlijk hadden deze Argentijnen ook de beruchtte Mate bij zich. Men neemt een houten beker in de vorm van een soort kelk, daarin stopt men een ijzeren riet, de beker wordt gevuld met de Mate (een soort gras/ thee, maar dan nog sterker dan koffie, met de smaak van tabak). In de andere hand neemt men een thermosfles met heet water, zodat ten aller tijden er water in de beker kan worden gedaan en men de Mate kan drinken. De naam Mate is afkomstig van de woorden Maten + thee = Mate (grapje). Deze drank deel je namelijk met iedereen die je tegenkomt, een echte vriendendrank! Wij vinden het maar smerig spul en zouden het mega irritant vinden heel de dag een beker en een thermosfles mee te moeten slepen!

Het uitzicht tijdens de rit was super! Al die bergen, allemaal verschillende kleuren door de mineralen die er in zitten, rood, paars, groen, geel! Ook zijn we nog een stukje een berg op geklommen zodat we uitzicht hadden over de oude Inca ruïnes. Verder zijn we nog langs een mega zoutvlakte gekomen, waar we ook op zijn geweest, een soort zwembadjes maken ze er in de grond, om het zout te verkrijgen. Na 13 uur van prachtige uitzichten, tot de hoogste hoogte van 4170 meter, kwamen we uitgeput terug bij ons hostel. Eten en doodmoe naar bed! Verder hebben we nog door Salta gewandeld, zijn we met een kabelbaan omhoog een berg op in de stad gegaan, mooi uitzicht over de stad! In parkjes gezeten, kerken en pleintjes gezien.

Die avond zijn we met de bus naar Mendoza gegaan... "·$%& Daar waar de elende begon! In de stad waarover ik voor het incident al had gezegd, dat het niet fotowaardig is..
De eerste dag een beetje door de stad gewandeld en ´s avonds lekker op het terras gezeten, aangezien we in de barstraat van de stad zaten. De volgende dag weer zo´n 10 uur in een minibusje gezeten, tussen de bergen, wijngaarden door en langs de rivier af. Die is een beetje smerig bruin vanwege de erosie, maar komt wel in een mooi blauw meer uit. Hier is het in de winter toch kouder dan in Salta, want er lag nog allemaal sneeuw in de bergen! In 30 graden met een hemdje in de sneeuw dus! Ook nog langs de grens met Chile gekomen en uiteindelijk naar de Inca brug. Een brug die door een vastzittend ijsblok/gletsjer ijs is ontstaan op ruim 3000 meter hoogte.
De volgende dag gingen we een dagje in het grote San Martin park liggen zonnen en rondhobbelen. Krystel (die was ook in Iguazu) bleek ´s avonds ook in het nieuwe hostel te zitten en we gingen met z´n drieën wat eten en drinken. De volgende dag uitgecheckt en de stad in om nog pleintjes enzo te bekijken. Om 20.00 uur zouden we naar Bariloche gaan. Nog even het thuisfront bellen en even internetten... tja en toen was dus mijn tas weggehaald. Geen Bariloche dus, maar nog 4 nachten meer in Mendoza! Die dag dus uren op verschillende politiebureaus doorgebracht. Gelukkig alleen mijn tas gejat, Marly kan me nu mooi trakteren op alles ;-) ´s Avonds onszelf op heerlijke beef spiezen getrakteerd en met de politieagenten naar een bar (één politieagent werkte daar als extra baan, de politie verdient maar €500 in de maand hier, mochten we gratis naar binnen). De rest van de dagen van alles gergeld, nog bij onze vrienden van de politie langs geweest. Jeroen daar ontmoet, die was ook bestolen, en er achter gekomen dat mega veel mensen in het internet cafe daar bestolen zijn, waarschijnlijk een complot... Als slachtoffers er maar het beste van gemaakt, gezellig samen gegeten, park hangen, en drinken.

We zijn woensdagavond meteen met de bus naar Cordoba gegaan, daar zitten we nu! Even weg uit Mendoza. Hier is het het mega warm, schattig stadje, prima hostel, al flink geshopt (nieuwe tas, portemonee, zonnebril etc). Even lekker relaxen hier en dan paspoort ophalen in Mendoza en eindelijk door naar Bariloche!

Besos!